Właśnie obejrzałam i mam takie same odczucia, ale widzę, że większości osobom się podobał. Moim zdaniem to takie odcinanie kuponów od dobrze znanego sposobu filmowania, który odniósł sukces. Z tym że powtarzane robi się coraz mniej ciekawe i mniej śmieszne. i końcówka też taka sobie, niedopracowana moim zdaniem, jakby już czasu zabrakło. rozczarowałam się zdecydowanie :o( ach, jeszcze jedno - żal mi było tego biednego osła, co musiał cały czas biegać z tym siodłem (?) na grzbiecie.

Ja tam nie zawiodłam się absolutnie. Pewnie pisząc to mieć będę ciężki grzech na sumieniu, ale Zycie jest cudem podobało mi się gdzieś z 1/3 bardziej niż klasyk z kotami. Sposób fimowania i klimat podobny, ale na korzyść tego pierwszego - ciekawsze postacie, o których cokolwiek można powiedzieć, w przeciwieństwie do bohaterów Czarnego kota. Tam na pierwszym planie byl absurd i muzyka, kto i co, mniej ważne.